Twee dagen verder: nu in Presedo

Hallo allemaal,
Het echtpaar uit Duitsland met wie ik in Xubia gegeten heb, is de laatste dagen heel vaak letterlijk op mijn pad gekomen. Onderweg ben ik ze steeds weer tegengekomen. Toen ik, na me in het pension in Pontedeume geïnstalleerd te hebben, de overnachting ging betalen, kwamen zij net binnen. Ze bleken in de kamer naast de mijne te slapen, 's avonds hebben we weer samen gegeten, de volgende dag kwamen we elkaar weer op onverwachte momenten tegen. Gisteren na de lunch ben ik ze uit het oog verloren.
Ondertussen kennis gemaakt met twee Amerikaanse dames. Ik zag ze voor de eerste keer ' s avonds in Pontedeume. De ene, een lange dunne vrouw, gekleed of ze op safari ging in beige kleding en met omhoog geklapte zonnebrilglazen, de andere klein in een mooi jurkje en schoentjes. Het eerste gespreksonderwerp waren twee vragen: 'waar kom je vandaan' en ' wat doe je voor werk'. Volgens eigen zeggen zijn ze geen peregrinos (pelgrims) maar hotelgrinos, want ze overnachten na ongeveer 15 km in al van te voren gereserveerde hotels of pensions. Gisteren kwam ik ze in Betanzos weer tegen in dezelfde outfit. Ik heb met hen gegeten en dat was gezellig. Ik was benieuwd hoe ze er tijdens de wandeling uit zouden zien en dat heb ik vandaag mogen aanschouwen: de grote nu met inderdaad safarihoed, stok én rugzak, de andere in wandeltenue met voor de borst én op de rug een kleine rugzak. De dames uit Chicago, ik zal ze niet meer tegengekomen. Ze zijn een paar kilometer verder dan waar ik nu ben in een pension. Toen ik afsloeg naar mijn herberg liepen ze niet ver voor mij. Ik heb nog geroepen, maar ze hoorden me niet: er werd druk gekwebbeld en de grote wees net iets aan met haar stok...
Gisteren heb ik 20 kilometer gelopen naar Betanzos. Het was een pittige dag met enkele pittige stijgingen. Ik was pas laat in de herberg (half 5) en ik had geluk: het laatste vrije bed! Deze herberg is in een verbouwde viswinkel, een prachtige moderne herberg zonder vislucht gelukkig.
Vandaag had ik de keus uit ofwel 13 km met één stijging of 27 km met twee stijgingen. Dat vond ik veel te ver. Bovendien vertrok vanochtend een groep mannen (die een fors looptempo hebben)al om 6 uur omdat ze bang waren geen bed in de niet al te grote herberg 27 km verderop te zullen krijgen. Die herberg ligt op het punt waar de camino's uit Ferrol en uit A Coruña samen komen.
Ik was vanochtend al om kwart over 11 in de herberg, van de 16 bedden waren er toen al nog maar 5 vrij. Het is drukker op deze camino dan ik verwacht had, er is toch een 'bedrace'. Daar heb ik geen zin in, dus ik loop net zoals vandaag dan gewoon minder.
Vandaag ging de route afwisselend over landweggetjes en door bos. Het is bewolkt met een klein zonnetje, windje, niet koud. Ideaal wandelweer!
In dit dorpje is verder helemaal niets. Een halve kilometer verderop is een bar. Daar kunnen we tot 17.00 uur een pelgrimmenu eten. Dat ga ik doen met een jonge Duitse en een jonge Ierse vrouw.
Morgen zullen we niet te laat vertrekken en gaan voor een bed in de
volgende herberg. Dat zou toch moeten lukken en zo niet, dan zie ik wel weer.
Tot zover weer en tot de volgende keer.
Veel groetjes Dimphy