Weer een herberg verder: Hospital de Bruma
Door: Dimphy
22 Juli 2017 | Spanje, Santiago de Compostella
Hallo allemaal,
Jullie zullen wel denken: alwéér een bericht!
Dat komt doordat ik nu in principe overal internet heb (alleen in heel
afgelegen dorpjes niet zoals hier), maar in de bar hier is wel wifi.
En de laatste twee dagen waren relatief kort. Vandaag waren het 15 kilometer naar Hospital de Bruma. Vanochtend vertrokken de meesten al rond 6 uur in het donker: er was duidelijk sprake van een 'bedrace'. Deze herberg heeft 22 bedden, de volgende herberg is 24 km verder. Ik vind dat niet prettig en in het donker loop ik niet, dus ik dacht: we zien wel hoe het loopt. Ik ben vertrokken toen het licht was.
Na 5 km zou een bar komen, maar die kwam maar niet. Er waren enkele stijgingen te doen en op het einde van de route zouden heel pittige stijgingen komen. In de gids staat zelfs dat het mogelijk is vóór de stijging de rugzak te laten ophalen. Dus daar zag ik wel tegenop.
Ik focuste op de komende bar, die dus niet kwam. Ik liep al bijna 3 uur, toen ik het uithangbord van een bar zag. Tjeetje, 3 uur onderweg en nog maar 5 km? Maar wat bleek: het was een andere bar, de pijlen die ik gevolgd heb, hebben me ( en alle andere pelgrims) via een andere dan in de gids beschreven route gestuurd, ik was al bijna bij de herberg en de stijgingen heb ik dus niet gehad. Fijn!
In de bar werd ik aangesproken door een oudere man die vervolgens trots vertelde dat hij Duits sprak, hij had 37 jaar in Duitsland en Zwitserland gewerkt en twee nationaliteiten: Spaans en Zwitsers. Uiteraard liet hij zijn identiteitskaart zien! Bij het weggaan werd ik aangesproken door een jonge jongen. Er liep namelijk ook een heel grote groep jongeren, zij overnachten in sportzalen. Hij vroeg of ik Duits sprak, hij had een uur per week Duits op school. Met een breed lachend Tschüs ging hij verder.
Vlak voor het punt waar ik linksaf moest, stopte een auto en de Spaans-Zwitserse man stapte uit om mij de weg aan te wijzen. Dat zijn leuke momenten.
Bij de herberg aangekomen bleek ik de 15e te zijn. Na mij kwamen nog veel pelgrims aan. Helaas heeft de herberg maar 22 bedden, dus er zijn al een aantal taxi''s mensen komen ophalen. Jammer dat er zo weinig herbergen zijn hier.
Morgen ga ik met de bus naar A Coruña om van daaruit in twee dagen terug te lopen naar Hospital de Bruma en dan pak ik deze camino weer op. We hebben nu wel een leuke groep en ik trek vooral op met een Ierse en een Duitse. Maar wie weet wie ik hierna weer tegenkom.
Het is morgen zondag, er gaat maar één bus om 12 uur. Ik blijf dan in A Coruña en loop vanaf maandag weer terug.
Tot zover weer en tot de volgende keer.
Veel groetjes, Dimphy
Jullie zullen wel denken: alwéér een bericht!
Dat komt doordat ik nu in principe overal internet heb (alleen in heel
afgelegen dorpjes niet zoals hier), maar in de bar hier is wel wifi.
En de laatste twee dagen waren relatief kort. Vandaag waren het 15 kilometer naar Hospital de Bruma. Vanochtend vertrokken de meesten al rond 6 uur in het donker: er was duidelijk sprake van een 'bedrace'. Deze herberg heeft 22 bedden, de volgende herberg is 24 km verder. Ik vind dat niet prettig en in het donker loop ik niet, dus ik dacht: we zien wel hoe het loopt. Ik ben vertrokken toen het licht was.
Na 5 km zou een bar komen, maar die kwam maar niet. Er waren enkele stijgingen te doen en op het einde van de route zouden heel pittige stijgingen komen. In de gids staat zelfs dat het mogelijk is vóór de stijging de rugzak te laten ophalen. Dus daar zag ik wel tegenop.
Ik focuste op de komende bar, die dus niet kwam. Ik liep al bijna 3 uur, toen ik het uithangbord van een bar zag. Tjeetje, 3 uur onderweg en nog maar 5 km? Maar wat bleek: het was een andere bar, de pijlen die ik gevolgd heb, hebben me ( en alle andere pelgrims) via een andere dan in de gids beschreven route gestuurd, ik was al bijna bij de herberg en de stijgingen heb ik dus niet gehad. Fijn!
In de bar werd ik aangesproken door een oudere man die vervolgens trots vertelde dat hij Duits sprak, hij had 37 jaar in Duitsland en Zwitserland gewerkt en twee nationaliteiten: Spaans en Zwitsers. Uiteraard liet hij zijn identiteitskaart zien! Bij het weggaan werd ik aangesproken door een jonge jongen. Er liep namelijk ook een heel grote groep jongeren, zij overnachten in sportzalen. Hij vroeg of ik Duits sprak, hij had een uur per week Duits op school. Met een breed lachend Tschüs ging hij verder.
Vlak voor het punt waar ik linksaf moest, stopte een auto en de Spaans-Zwitserse man stapte uit om mij de weg aan te wijzen. Dat zijn leuke momenten.
Bij de herberg aangekomen bleek ik de 15e te zijn. Na mij kwamen nog veel pelgrims aan. Helaas heeft de herberg maar 22 bedden, dus er zijn al een aantal taxi''s mensen komen ophalen. Jammer dat er zo weinig herbergen zijn hier.
Morgen ga ik met de bus naar A Coruña om van daaruit in twee dagen terug te lopen naar Hospital de Bruma en dan pak ik deze camino weer op. We hebben nu wel een leuke groep en ik trek vooral op met een Ierse en een Duitse. Maar wie weet wie ik hierna weer tegenkom.
Het is morgen zondag, er gaat maar één bus om 12 uur. Ik blijf dan in A Coruña en loop vanaf maandag weer terug.
Tot zover weer en tot de volgende keer.
Veel groetjes, Dimphy
-
22 Juli 2017 - 23:47
Bernadette:
Hoi Dimphy, weer veel ontmoetingen en leuke ervaringen!! Jouw enthousiasme is enorm!!! Heel leuk om jouw verslagen te lezen. Wij wensen jou veel wandelplezier en weer leuke contacten. Veel succes en tot de volgende keer weer.
Groetjes vanuit een regenachtig Belgie van ons.
-
24 Juli 2017 - 16:56
Marijke Thijsse:
Apart: lopen naar A Coruna en weer terug. Ik hoor tzt graag, hoe eea in elkaar steekt. Ik zou heel graag een dagje met je meelopen, maar doe dat nu in gedachten. Heel veel plezier en mooie ontmoetingen. -
24 Juli 2017 - 17:03
Ine:
Hallo Dimphy
Je bent al een week onderweg en nu heb ik alles gelezen.Je hebt weer leuke interessante mensen ontmoet en dat blijft natuurlijk het meest verrassende van zo'n tocht en ook als ze je de goede weg wijzen.
Wel vervelend als het een echte " bedrace " wordt. Je zorgt er voor dat je op tijd bent anders heb je wel erge pech.
Zoals ik al eerder schreef heb ik na de vakantie een fikse verkoudheid opgelopen en dat gaat nu beter. Vrijdag zijn we met een aantal mensen Karel gaan binnen halen bij de 4 daagse.Hij heeft het goed doorstaan,zij het met wat rugpijn,maar knap van hem.
En op de 22 e ben ik weer oma geworden , deze keer van een kleindochter SARAH ( Olaf en Marleen )
alles ging perfect binnen 2 uurtjes.Hoe is het mogelijk. Een goede zwangerschap en snel even bevallen.
Nou daar kon ik niet over meepraten.
Een klein hummeltje van 3300 gr. en 47 cm. Alles erop en eraan en als je dan zo'n piepklein handje vast houd, zo breekbaar en fragiel dan gaat er wat door je heen. 6 gezonde kleinkinderen dat is veel waard.
We zijn er zaterdag meteen 's middags naar toe gegaan. Olaf heeft geluk dat hij nog 5 weken vakantie heeft ,kan hij vast wennen. Ik zal kijken of ik via je 06 . nr. als ik dat heb een foto doorstuur.
Morgen weer op mijn 2 andere kleinkinderen passen en zo vliegt de tijd voorbij.
Hier is het op het moment zwaar bewolkt, regen afgewisseld met zon.
Ik hoop dat jij goed wandelweer hebt.
Heel veel groeten , Ine -
24 Juli 2017 - 17:03
Ine:
Hallo Dimphy
Je bent al een week onderweg en nu heb ik alles gelezen.Je hebt weer leuke interessante mensen ontmoet en dat blijft natuurlijk het meest verrassende van zo'n tocht en ook als ze je de goede weg wijzen.
Wel vervelend als het een echte " bedrace " wordt. Je zorgt er voor dat je op tijd bent anders heb je wel erge pech.
Zoals ik al eerder schreef heb ik na de vakantie een fikse verkoudheid opgelopen en dat gaat nu beter. Vrijdag zijn we met een aantal mensen Karel gaan binnen halen bij de 4 daagse.Hij heeft het goed doorstaan,zij het met wat rugpijn,maar knap van hem.
En op de 22 e ben ik weer oma geworden , deze keer van een kleindochter SARAH ( Olaf en Marleen )
alles ging perfect binnen 2 uurtjes.Hoe is het mogelijk. Een goede zwangerschap en snel even bevallen.
Nou daar kon ik niet over meepraten.
Een klein hummeltje van 3300 gr. en 47 cm. Alles erop en eraan en als je dan zo'n piepklein handje vast houd, zo breekbaar en fragiel dan gaat er wat door je heen. 6 gezonde kleinkinderen dat is veel waard.
We zijn er zaterdag meteen 's middags naar toe gegaan. Olaf heeft geluk dat hij nog 5 weken vakantie heeft ,kan hij vast wennen. Ik zal kijken of ik via je 06 . nr. als ik dat heb een foto doorstuur.
Morgen weer op mijn 2 andere kleinkinderen passen en zo vliegt de tijd voorbij.
Hier is het op het moment zwaar bewolkt, regen afgewisseld met zon.
Ik hoop dat jij goed wandelweer hebt.
Heel veel groeten , Ine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
